Whoopi Goldberg นักเขียนหนังสือชาวอเมริกันกับความสำเร็จมากมายที่ท้วมท้น
1 min read
Whoopi Goldberg (ชื่อจริงว่า Caryn Elaine Johnson) เป็นนักแสดง, นักแต่งเพลง, ผู้นำรายการโทรทัศน์, และนักเขียนหนังสือชาวอเมริกัน ท่ามกลางความสำเร็จในวงการบันเทิง คุณภาพการแสดงของเธอได้รับความยอมรับและรางวัลหลายรางวัล ไม่ว่าจะเป็นการแสดงในหนัง เวที โทรทัศน์ และรายการบทสนทนาต่าง ๆ
เธอเคยได้รับรางวัลออสการ์หลายครั้งในหลายส่วนต่าง ๆ เช่น การแสดงบทรับบทในหนังเรื่อง “Ghost” (1990) ที่ทำให้เธอได้รับรางวัลออสการ์ในสาขา “Best Supporting Actress” รวมถึง “The Color Purple” (1985) และ “Sister Act” (1992) ซึ่งทั้งสองเป็นหนังที่เธอมีบทแสดงหน้าที่สำคัญ
นอกจากนี้ Whoopi Goldberg ยังเป็นผู้นำรายการบทสนทนาที่มีชื่อเสียง “The View” ที่ได้รับความนิยมและเป็นที่รู้จักในการพูดถึงเรื่องราวและประเด็นที่หลากหลายในวงการ อีกทั้งเธอยังมีผลงานอื่น ๆ อีกมากมาย เช่น การแสดงในการ์ตูน, การแสดงโทรทัศน์, การเขียนหนังสือเล่มต่าง ๆ และงานบริจาคและกิจกรรมทางสังคมที่ให้ความช่วยเหลือผู้คนที่ต้องการ นับถือว่าเธอเป็นบุคคลสาธารณะที่มีกระแสความนิยมและมีผลกระทบในหลายด้านของวงการบันเทิงและสังคม.
Whoopi Goldberg เป็นนักแสดงตลก นักแสดง และผู้สนับสนุนด้านสิทธิมนุษยชนที่ได้รับรางวัล อีกทั้งยังเป็นพิธีกรรายการทอล์คโชว์ช่วงกลางวัน ‘The View’ มาอย่างยาวนาน
Whoopi Goldberg คือใคร?
วูปี้ โกลด์เบิร์กแสดงในภาพยนตร์โปรดักชั่นหญิงเดี่ยวยอดนิยมในปี 1983 และในปี 1985 เธอได้รับรางวัลแกรมมี่อวอร์ดสาขา Best Comedy Recording ในปีเดียวกันนั้น ความสำเร็จของโกลด์เบิร์กกับ The Color Purple ทำให้อาชีพการแสดงเป็นที่จับตามองอย่างมาก
โกลด์เบิร์กได้รับรางวัลออสการ์ในปี 1991 จากการแสดงของเธอใน Ghost และในปี 2007 เธอได้เริ่มดำเนินการระยะยาวในฐานะผู้ดำเนินรายการทอล์คโชว์ทางทีวีเรื่อง The View โกลด์เบิร์กยังเป็นที่รู้จักในฐานะคนดังกลุ่มเล็กๆ ที่ได้รับสถานะ “EGOT” คว้ารางวัลเอ็มมี แกรมมี่ ออสการ์ และรางวัลโทนี
ชีวิตในวัยเด็ก
Goldberg เกิด Caryn Elaine Johnson เมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2498 ในนิวยอร์กซิตี้ Goldberg และ Clyde พี่ชายของเธอได้รับการเลี้ยงดูจาก Emma แม่ของพวกเขาในโครงการบ้านจัดสรรในเขต Chelsea ของแมนฮัตตัน
พ่อของโกลด์เบิร์กละทิ้งครอบครัว ส่วนแม่เลี้ยงเดี่ยวของเธอทำงานหลายอย่าง รวมทั้งงานสอนและงานพยาบาลเพื่อหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง โกลด์เบิร์กเปลี่ยนชื่อของเธอเมื่อเธอตัดสินใจว่าชื่อที่เธอตั้งนั้นน่าเบื่อเกินไป เธออ้างว่าเป็นชาวยิวครึ่งหนึ่งและอีกครึ่งหนึ่งเป็นชาวคาทอลิก และ “โกลด์เบิร์ก” มาจากประวัติครอบครัวของเธอ
ด้วยทรงผมเดรดล็อคที่เป็นเครื่องหมายการค้าของเธอ ยิ้มกว้างและอารมณ์ขันเสียดแทง โกลด์เบิร์กเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีจากการแสดงที่เชี่ยวชาญของเธอทั้งในบทตลกและดราม่า รวมถึงผลงานที่ก้าวล้ำในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ฮอลลีวูดในฐานะสตรีชาวแอฟริกัน-อเมริกัน
โกลด์เบิร์กได้รับความทุกข์ทรมานจากโรคดิสเล็กเซียโดยไม่รู้ตัว ซึ่งส่งผลต่อการเรียนของเธอและทำให้เธอต้องออกจากโรงเรียนมัธยมตอนอายุ 17 ปีในที่สุด
‘การแสดงผี’
ในปี พ.ศ. 2517 โกลด์เบิร์กย้ายไปแคลิฟอร์เนีย โดยอาศัยอยู่ในเมืองต่างๆ เป็นเวลา 7 ปีข้างหน้า รวมทั้งลอสแองเจลิส ซานดิเอโก และซานฟรานซิสโก มีอยู่ช่วงหนึ่งในช่วงเวลานี้ เธอทำงานเป็นช่างเสริมสวยที่ฝังศพพร้อมกับประกอบอาชีพในธุรกิจการแสดง
ระหว่างที่เธออยู่ที่ซานฟรานซิสโก โกลด์เบิร์กได้รับรางวัล Bay Area Theatre Award จากการแสดงตลก Moms Mabley ของเธอในการแสดงหญิงเดี่ยว
หลังจากได้รับเกียรตินี้ไม่นาน เธอก็กลับไปนิวยอร์กซิตี้ ในปี 1983 เธอได้แสดงใน The Spook Show ที่ได้รับความนิยมอย่างมาก การผลิตนอกบรอดเวย์โดยผู้หญิงคนเดียวนำเสนอเนื้อหาตลกที่เป็นต้นฉบับของเธอเอง ซึ่งกล่าวถึงประเด็นเรื่องเชื้อชาติในอเมริกาด้วยความลึกซึ้ง สไตล์ และไหวพริบที่ไม่เหมือนใคร
ผลงานสร้างสรรค์ที่สะเทือนใจและขัดแย้งกันมากที่สุดของเธอ ได้แก่ “Little Girl” เด็กชาวแอฟริกัน-อเมริกันที่หมกมุ่นกับการมีผมสีบลอนด์ และ “Fontaine” ขี้ยาที่บังเอิญจบปริญญาเอกด้านวรรณกรรมด้วย
ในปี 1984 ผู้กำกับ Mike Nichols ได้ย้าย The Spook Show ไปที่เวทีบรอดเวย์ และในปี 1985 Goldberg ได้รับรางวัลแกรมมี่อวอร์ดสาขา Best Comedy Album จากการบันทึกการละเล่นที่นำมาจากการแสดง
‘สีม่วง’
จากความสำเร็จนี้ เธอเริ่มได้รับความสนใจอย่างมากจากคนในฮอลลีวูด ผู้กำกับสตีเวน สปีลเบิร์กเลือกให้โกลด์เบิร์กรับบทนำหญิงจากภาพยนตร์เรื่อง The Color Purple ในปี 1985 (ดัดแปลงจากนวนิยายของอลิซ วอล์กเกอร์)
ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับรางวัลออสการ์ 10 รางวัลและได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำ 5 ครั้ง โกลด์เบิร์กเองได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์และรางวัลลูกโลกทองคำเป็นครั้งแรกในสาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม
ภาพยนตร์
ความสำเร็จของโกลด์เบิร์กกับ The Color Purple ทำให้อาชีพการแสดงเป็นที่จับตามองอย่างมาก ตั้งแต่ปี 1985 เธอได้ปรากฏตัวในภาพยนตร์และโทรทัศน์มากกว่า 150 เรื่อง
ผลงานภาพยนตร์เรื่องแรกของเธอ ได้แก่ ภาพยนตร์คอมเมดี้สายลับ Jumpin’ Jack Flash (1986) กำกับโดยเพนนี มาร์แชล; Fatal Beauty (1987) ร่วมแสดงโดยแซม เอลเลียต; หัวใจของคลาร่า (2531); Homer & Eddie (1989) ร่วมแสดงโดย James Belushi; และละครยุคสิทธิพลเมือง The Long Walk Home (1990) ร่วมแสดงกับ Sissy Spacek
รางวัลออสการ์จาก ‘Ghost’
แสดงประกบแพทริก สเวย์ซีและเดมี มัวร์ การแสดงของโกลด์เบิร์กในฐานะสื่อหน้าร้าน/ที่ปรึกษาทางจิตวิญญาณโอดะ เมบราวน์ในภาพยนตร์เรื่อง Ghost ในปี 1990 นำไปสู่ความสำเร็จครั้งสำคัญ เธอได้รับรางวัลออสการ์สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมในปี 1991 ทำให้เธอเป็นผู้หญิงแอฟริกัน-อเมริกันคนที่สองที่คว้าออสการ์
บทบาทนี้ยังทำให้โกลด์เบิร์กได้รับรางวัลลูกโลกทองคำครั้งที่สองของเธอ ตลอดจนรางวัล Black Entertainer of the Year Award จาก NAACP และรางวัล Excellence Award จาก Women in Film Festival
ในปี 1991 โกลด์เบิร์กแสดงในภาพยนตร์คอมเมดี้เรื่อง Soapdish ร่วมกับนักแสดงระดับออลสตาร์ ได้แก่ แซลลี่ ฟิลด์, เควิน ไคลน์ และอลิซาเบธ ชู และอื่น ๆ จากนั้นเธอก็ปรากฏตัวเป็นนักสืบซูซานเอเวอรี่ในภาพยนตร์ล้อเลียนธุรกิจภาพยนตร์ฮอลลีวูดของโรเบิร์ต อัลท์แมนเรื่อง The Player (1992) นำแสดงโดยทิม ร็อบบินส์
‘การกระทำของน้องสาว’
นอกจากนี้ ในปี 1992 เธอยังแสดงใน Sister Act ที่ได้รับความนิยมอย่างมากในฐานะนักร้องเลานจ์ที่เบื่อโลกโดยปลอมตัวเป็นแม่ชีที่ซ่อนตัวจากมาเฟีย กำกับโดย Emile Ardolino Sister Act ได้รับรางวัล Goldberg จาก American Comedy Award สาขานักแสดงตลกที่สนุกที่สุดในภาพยนตร์ และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Golden Globe สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมในสาขา Comedy
ความสำเร็จอันน่าประหลาดใจของภาพยนตร์เรื่องนี้นำไปสู่ Sister Act 2: Back in the Habit (1993) ซึ่งมีแม็กกี้ สมิธกลับมารับบทแม่อธิการ เช่นเดียวกับเจมส์ โคเบิร์น และลอรีน ฮิลล์ ศิลปินแนวอาร์แอนด์บีที่ยังไม่เป็นที่รู้จักในตอนนั้น
ในเดือนพฤศจิกายน 2019 โกลด์เบิร์กเปิดเผยว่าเธอจะกลับมารับบทเดโลริส แวน คาร์เทียร์อีกครั้งสำหรับการแสดง Sister Act: The Musical ที่ลอนดอนในปี 2020
‘การแสดง Whoopi Goldberg’
โกลด์เบิร์กเปิดตัวรายการทอล์คโชว์ทางโทรทัศน์ของเธอเองชื่อ The Whoopi Goldberg Show ในปี 1992 นำเสนอโกลด์เบิร์กในการสัมภาษณ์แบบตัวต่อตัวกับคนดังทางการเมืองและฮอลลีวูดที่มีชื่อเสียง รายการนี้ดำเนินไป 200 ตอนจนถึงปี 1993 เมื่อถูกยกเลิกเนื่องจากเรทติ้งต่ำ ในปีนั้น โกลด์เบิร์กยังปรากฏตัวในภาพยนตร์สารคดีเรื่อง Made in America ซึ่งร่วมแสดงโดยเท็ด แดนสัน แฟนหนุ่มของเธอในขณะนั้น
ในปี 1994, 1996 และ 1999 โกลด์เบิร์กเป็นเจ้าภาพจัดงานประกาศผลรางวัลออสการ์ ทำให้เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำเช่นนั้น ตั้งแต่ปี 1986 เธอยังร่วมเป็นเจ้าภาพงาน Comic Relief ซึ่งเป็นการแสดงสดของนักแสดงตลกตัวยงที่หาเงินบริจาคให้กับคนไร้บ้าน ในปี 1997 เธอได้รับรางวัลเอ็มมี่พิเศษจากการเข้าร่วมการแสดงสดเจ็ดรายการ
ในปี 1998 โกลด์เบิร์กเริ่มปรากฏตัวในรายการเกมโชว์ดารา Hollywood Squares ซึ่งทำให้เธอได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลเอ็มมี อวอร์ดส์ 2 รางวัลในช่วงกลางวัน ผลงานภาพยนตร์ของเธอในช่วงเวลานั้น ได้แก่ The Deep End of the Ocean (1999) แสดงร่วมกับ Michelle Pfeiffer และ Girl, Interrupted (1999) ร่วมแสดงกับ Winona Ryder และ Angelina Jolie
ในปี 2545 เธออำนวยการสร้างละครบรอดเวย์เรื่อง Thoroughly Modern Millie ซึ่งทำให้เธอได้รับรางวัลโทนี และในปีเดียวกันนั้นเธอได้รับรางวัลเอ็มมีจากบทนำในสารคดีเรื่อง Beyond Tara: The Extraordinary Life of Hattie McDaniel ในปี 2547 โกลด์เบิร์กกลับมาที่บรอดเวย์เพื่อแสดงในรายการหญิงเดี่ยวชื่อตัวเอง และในปี 2549 เธอได้ออกรายการวิทยุที่จัดทำขึ้น Wake Up With Whoopi
‘มุมมอง’
โกลด์เบิร์กกลายเป็นผู้ดำเนินรายการทอล์คโชว์ตอนกลางวัน The View เมื่อวันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2550 ในวันแรกของเธอ เธอปกป้องนักฟุตบอลชื่อดังไมเคิล วิค ในคดีอุตลุดของเขา “มันเหมือนกับการชนไก่ในเปอร์โตริโก” เธอกล่าว “มีบางสิ่งที่บ่งบอกถึงบางส่วนของประเทศ”
ในการออกอากาศในวันรุ่งขึ้น โกลด์เบิร์กยืนยันว่าเธอพูดซ้ำหลายครั้งว่าเธอไม่ยอมรับสิ่งที่วิคทำ สองปีต่อมา ในปี 2009 เธอจะแบ่งปันรางวัลเอ็มมี่ร่วมกับนักแสดงของเธอในสาขาพิธีกรรายการทอล์คโชว์ดีเด่น
ด้วยวาทกรรมทางการเมืองที่มักอยู่ในเมนู บางครั้ง Goldberg พบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางช่วงเวลาที่ร้อนแรงที่สุดของ The View ในปี 2010 เธอและพิธีกรร่วม Joy Behar เดินออกจากเวทีหลังจาก Bill O’Reilly ผู้เชี่ยวชาญด้านข่าวอนุรักษ์นิยมโต้เถียงกับการก่อสร้างศูนย์ชุมชนมุสลิมใกล้กับศูนย์พื้นดินในแมนฮัตตัน ในปี 2018 โกลด์เบิร์กทะเลาะกับนักวิเคราะห์ของ Fox News อีกคนคือ Jeanine Pirro เมื่อ Pirro กล่าวหาว่าเธอมี “[ประธานาธิบดี] Trump Derangement Syndrome”
ในเดือนกันยายน 2019 โกลด์เบิร์กประกาศว่าเธอจะเข้าร่วม CBS All Access ที่ดัดแปลงจากเรื่อง The Stand ของสตีเฟน คิง ในบทแม่อบิเกลวัย 108 ปี ทางเลือกที่กระตุ้นให้เธอรายงานต่อ The View ในอีกไม่กี่วันต่อมาด้วยผมสีขาว
ผู้อำนวยการและผู้แต่ง
ในช่วงเวลาที่เธออยู่ในรายการ The View โกลด์เบิร์กได้แสวงหาโอกาสที่สร้างสรรค์อื่นๆ เธอทำงานเบื้องหลังเพื่อกำกับภาพยนตร์สารคดีเรื่อง Whoopi Goldberg Presents Moms Mabley ในปี 2013 ซึ่งสำรวจชีวิตและอาชีพการงานของผู้หญิงแอฟริกัน-อเมริกันกลุ่มแรกที่ประสบความสำเร็จในการแสดงเดี่ยวไมโครโฟน
โกลด์เบิร์กยังปรากฏตัวในละครเพลงทางโทรทัศน์หลายตอนเรื่อง Glee และเป็นหนึ่งในนักแสดงที่มีชื่อเสียงในทีมนักแสดงของ Big Stone Gap (2015) นักเขียนหนังสือทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เธอเขียนคำแนะนำเรื่องความสัมพันธ์กับหนังสือปี 2015 ของเธอชื่อ If someone says ‘You Complete Me, Run!
ธุรกิจกัญชาทางการแพทย์
ในเดือนมีนาคม 2559 โกลด์เบิร์กประกาศว่าเธอกำลังเปิดตัวกัญชาทางการแพทย์เพื่อช่วยเหลือผู้หญิงที่มีปัญหาเรื่องประจำเดือน แบรนด์ “Whoopi and Maya” เป็นความร่วมมือกับผู้ร่วมก่อตั้ง Maya Elisabeth ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้ง Om Edibles แบรนด์กัญชาทางการแพทย์อีกแบรนด์หนึ่ง ซึ่งเริ่มต้นในปี 2551
ความปรารถนาของโกลด์เบิร์กที่จะครอบครองการเรียกร้องของเธอในอุตสาหกรรมกัญชาที่เฟื่องฟูนั้นเกิดจากประสบการณ์ระยะยาวของเธอกับรอบเดือนที่เจ็บปวด เธอยอมรับว่ากัญชาเป็นวิธีเดียวที่เธอจะพบความโล่งใจ
ชีวิตส่วนตัว
ในปี 1973 โกลด์เบิร์กได้แต่งงานกับอัลวิน มาร์ติน อดีตที่ปรึกษาด้านยาของเธอ ทั้งคู่มีลูกสาวหนึ่งคนชื่ออเล็กซานเดรีย และหย่าขาดจากกันในปี 2522
เธอแต่งงานกับตากล้อง David Claessen ตั้งแต่ปี 1986 ถึง 1988 และแต่งงานกับ Lyle Trachtenberg ตั้งแต่ปี 1994 ถึง 1995 จากนั้น Goldberg ออกเดทกับ Frank Langella นักแสดงชื่อดังเป็นเวลาหลายปี
Goldberg เป็นนักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิเกย์และเลสเบี้ยนและเป็นสมาชิก NRA เธอจบปริญญาเอก ในวรรณคดีจากมหาวิทยาลัยนิวยอร์ก นอกจากนี้เธอยังได้รับปริญญากิตติมศักดิ์จาก Wilson College ใน Chambersburg รัฐเพนซิลเวเนีย
https://youtu.be/40h-1a_M-uM
